Weiland tot tuincomplex - 1971
Foto's -> Natuur -> Langs de akker
(Bron: Tuinvereniging Langs den Akker 1971-1976)
Weiland voor het toekomstige tuincomplex "Langs de Akker"
(Bron Beeldbank Amstelveen - 2024)
Volkstuinencomplex met Nonnenkaphuisjes op het terrein van Tuinvereniging Langs de Akker in 1970. Ze zijn gebouwd door firma Le Comte Holland BV in Vianen. De naam van de huisjes is ontstaan door de vorm van de huisjes, die op een nonnenkap lijken. Foto in de noordoostelijke richting gemaakt. Een van de tuinhuisjes is op 15 juli 2024 door een snelle vuur vernietigd
Weiland voor het toekomstige tuincomplex "Langs de Akker"
(Bron Beeldbank Amstelveen - 2024)
Volkstuinencomplex met Nonnenkaphuisjes op het terrein van Tuinvereniging Langs de Akker in 1970. Ze zijn gebouwd door firma Le Comte Holland BV in Vianen. De naam van de huisjes is ontstaan door de vorm van de huisjes, die op een nonnenkap lijken. Foto in de noordoostelijke richting gemaakt. Een van de tuinhuisjes is op 15 juli 2024 door een snelle vuur vernietigd
Volkstuincomplex of niet?
Nieuwer-Amstel was in de dertiger jaren een forensengemeente. Het vroegere veengebied bestond inmiddels hoofdzakelijk uit weiland en akkerland. Hier en daar vond men een woonkern, zoals Randwijck, Elsrijk, het Loopveld, Patrimonium, de Witte stad, Bovenkerk, Nes aan de Amstel en het dorp Amstelveen. In al deze woonkernen trof men huizen aan met rond de woning een stukje grond, het ene wat groter dan het andere. Verder waren wat lapjes grond beschikbaar langs de spoorlijn van Amsterdam naar Uithoorn en Aalsmeer, maar deze waren van de werknemers van de Nederlandse Spoorwegen. Aan een echt volkstuincomplex was in Nieuwer-Amstel dus geen behoefte. Dit in tegenstelling tot de buurgemeente Amsterdam, waar al jarenlang enkele zeer mooie complexen waren te vinden.
De complexen van Amsterdam vonden hun oorsprong in de crisistijd van de twintiger- en dertiger jaren, toen een stukje grond door velen als moestuin werd gebruikt om in hun directe levensbehoeften te voorzien. Door de verstedelijking van Nieuwer-Amstel, Ouder-Amstel en Diemen na de crisis jaren, maar ook door de uitbreiding van Amsterdam, ontstond bij de diverse gemeentebesturen de behoefte om tussen iedere grote woonkern een 'groenlob' aan te leggen. Zo'n gebied was niet alleen gewenst om milieu-technische redenen, maar moest ook kunnen dienen als recreatiegebied voor de bewoners van die woonkernen. Zo ontstond in de open ruimten tussen de bebouwde kommen het groengebied 'Amstelland'.
De oprichtingsvergadering van Tuinvereniging Langs de Akker (LDA)
De oprichtingsvergadering vond plaats op 16 September 1971. Als vertegenwoordigers van de gemeente waren aanwezig: de heren B.Goudsmit, wethouder en J.Landwehr, namens de afdeling Plantsoenen. Het AVVN (Algemene Verbond van Volkstuinders Verenigingen Nederland) werd vertegenwoordigd door dhr.G.v.d.Pouw Kraan, secretaris van deze overkoepelende vereniging. Het voorlopig bestuur werd gekozen tot verenigingsbestuur en de Statuten werden goedgekeurd. Het ledenbestand was inmiddels, door een wervingsactie van de gemeente, de 100 gepasseerd!
(Bron: Tuinvereniging Langs den Akker 1971-1976)
De eerste kraan aan het werk
In het Amstelveense deel werd, met instandhouding van een deel van de bestaande land- en tuinbouwbedrijven, rekening gehouden met zaken die moesten dienen tot recreatie van de bevolking, zoals sportterreinen, groenpartijen, water, een schoolwerktuin en twee volkstuincomplexen. Wat betreft de volkstuinen werd rekening gehouden met een complex op een groot stuk land, dat begrensd werd door de Oranjebaan, de Amsteldijk Noord, de Oostermeerweg en de Bankrasweg, terwijl het andere stond aangegeven op de plaats waar 'Langs de Akker' werd aangelegd. Beide complexen waren opgenomen in een bestemmingsplan. Het voordeel hiervan was dat de gemeente op een later tijdstip, deze niet kon opheffen om er woningen te gaan bouwen. Conclusie was dat de gemeente zich positief opstelde ten aanzien van de ontwikkeling van volkstuinen. Daar kwam bij dat gezinnen van buiten in Amstelland kwamen wonen en in flats werden gehuisvest, waaronder ook veel jongeren. Van huis uit waren de meesten een tuin gewend. Langzaam maar zeker kregen zij behoefte om toch ergens een stukje grond te hebben. Ze waren dan buiten en konden hun tuinierhobby beoefenen. De gemeente besloot om een tuincomplex aan te leggen, dat in eerste instantie bedoeld was voor mensen die niet over een eigen tuin beschikten. Eind 1972, begin 1973 werd met de aanleg van de percelen begonnen.
(Bron: Tuinvereniging Langs den Akker 1971-1976)
Duikers liggen klaar voor plaatsing
Duikers zijn van essentieel belang, om onder een weg of terrein het water af te voeren. Met de inbreng van grote duikers werd een aantal knelpunten in de waterafvoer van het tuincomplex opgelost.
(Bron: Tuinvereniging Langs den Akker 1971-1976)
Het toegangshek is geplaatst. Links het Bolkplein
Op het terrein is inmiddels de waterleiding en riolering aangelegd. Het complex werd vervolgens voorzien van een toegangshek. In verband met de toekomstige tuintoewijzing werd nauwkeurig de volgorde van aanmelding als lid vastgesteld en aan de leden meegedeeld. Aan de administrateur van de plantsoenendienst werd opdracht gegeven de regelgeving, zoals bijvoorbeeld de huurvoorwaarden, op papier te zetten.
Wethouder Goudsmit hield zich meer met de algemene gang van zaken bezig, vooral toen het concept raadsvoorstel op tafel lag. De problemen die de heer Goudsmit voorzag, waren met name gelegen in het feit dat er een groot bedrag aan gemeenschapsgelden gebruikt zou gaan worden ten behoeve van de hobby van een, in verhouding tot het inwonertal, zeer gering aantal burgers. Het was een spannende tijd voor de aanvragers, want de cruciale vraag was hoe de beslissing van de gemeenteraad zou uitpakken!
Nieuwer-Amstel was in de dertiger jaren een forensengemeente. Het vroegere veengebied bestond inmiddels hoofdzakelijk uit weiland en akkerland. Hier en daar vond men een woonkern, zoals Randwijck, Elsrijk, het Loopveld, Patrimonium, de Witte stad, Bovenkerk, Nes aan de Amstel en het dorp Amstelveen. In al deze woonkernen trof men huizen aan met rond de woning een stukje grond, het ene wat groter dan het andere. Verder waren wat lapjes grond beschikbaar langs de spoorlijn van Amsterdam naar Uithoorn en Aalsmeer, maar deze waren van de werknemers van de Nederlandse Spoorwegen. Aan een echt volkstuincomplex was in Nieuwer-Amstel dus geen behoefte. Dit in tegenstelling tot de buurgemeente Amsterdam, waar al jarenlang enkele zeer mooie complexen waren te vinden.
De complexen van Amsterdam vonden hun oorsprong in de crisistijd van de twintiger- en dertiger jaren, toen een stukje grond door velen als moestuin werd gebruikt om in hun directe levensbehoeften te voorzien. Door de verstedelijking van Nieuwer-Amstel, Ouder-Amstel en Diemen na de crisis jaren, maar ook door de uitbreiding van Amsterdam, ontstond bij de diverse gemeentebesturen de behoefte om tussen iedere grote woonkern een 'groenlob' aan te leggen. Zo'n gebied was niet alleen gewenst om milieu-technische redenen, maar moest ook kunnen dienen als recreatiegebied voor de bewoners van die woonkernen. Zo ontstond in de open ruimten tussen de bebouwde kommen het groengebied 'Amstelland'.
De oprichtingsvergadering van Tuinvereniging Langs de Akker (LDA)
De oprichtingsvergadering vond plaats op 16 September 1971. Als vertegenwoordigers van de gemeente waren aanwezig: de heren B.Goudsmit, wethouder en J.Landwehr, namens de afdeling Plantsoenen. Het AVVN (Algemene Verbond van Volkstuinders Verenigingen Nederland) werd vertegenwoordigd door dhr.G.v.d.Pouw Kraan, secretaris van deze overkoepelende vereniging. Het voorlopig bestuur werd gekozen tot verenigingsbestuur en de Statuten werden goedgekeurd. Het ledenbestand was inmiddels, door een wervingsactie van de gemeente, de 100 gepasseerd!
(Bron: Tuinvereniging Langs den Akker 1971-1976)
De eerste kraan aan het werk
In het Amstelveense deel werd, met instandhouding van een deel van de bestaande land- en tuinbouwbedrijven, rekening gehouden met zaken die moesten dienen tot recreatie van de bevolking, zoals sportterreinen, groenpartijen, water, een schoolwerktuin en twee volkstuincomplexen. Wat betreft de volkstuinen werd rekening gehouden met een complex op een groot stuk land, dat begrensd werd door de Oranjebaan, de Amsteldijk Noord, de Oostermeerweg en de Bankrasweg, terwijl het andere stond aangegeven op de plaats waar 'Langs de Akker' werd aangelegd. Beide complexen waren opgenomen in een bestemmingsplan. Het voordeel hiervan was dat de gemeente op een later tijdstip, deze niet kon opheffen om er woningen te gaan bouwen. Conclusie was dat de gemeente zich positief opstelde ten aanzien van de ontwikkeling van volkstuinen. Daar kwam bij dat gezinnen van buiten in Amstelland kwamen wonen en in flats werden gehuisvest, waaronder ook veel jongeren. Van huis uit waren de meesten een tuin gewend. Langzaam maar zeker kregen zij behoefte om toch ergens een stukje grond te hebben. Ze waren dan buiten en konden hun tuinierhobby beoefenen. De gemeente besloot om een tuincomplex aan te leggen, dat in eerste instantie bedoeld was voor mensen die niet over een eigen tuin beschikten. Eind 1972, begin 1973 werd met de aanleg van de percelen begonnen.
(Bron: Tuinvereniging Langs den Akker 1971-1976)
Duikers liggen klaar voor plaatsing
Duikers zijn van essentieel belang, om onder een weg of terrein het water af te voeren. Met de inbreng van grote duikers werd een aantal knelpunten in de waterafvoer van het tuincomplex opgelost.
(Bron: Tuinvereniging Langs den Akker 1971-1976)
Het toegangshek is geplaatst. Links het Bolkplein
Op het terrein is inmiddels de waterleiding en riolering aangelegd. Het complex werd vervolgens voorzien van een toegangshek. In verband met de toekomstige tuintoewijzing werd nauwkeurig de volgorde van aanmelding als lid vastgesteld en aan de leden meegedeeld. Aan de administrateur van de plantsoenendienst werd opdracht gegeven de regelgeving, zoals bijvoorbeeld de huurvoorwaarden, op papier te zetten.
Wethouder Goudsmit hield zich meer met de algemene gang van zaken bezig, vooral toen het concept raadsvoorstel op tafel lag. De problemen die de heer Goudsmit voorzag, waren met name gelegen in het feit dat er een groot bedrag aan gemeenschapsgelden gebruikt zou gaan worden ten behoeve van de hobby van een, in verhouding tot het inwonertal, zeer gering aantal burgers. Het was een spannende tijd voor de aanvragers, want de cruciale vraag was hoe de beslissing van de gemeenteraad zou uitpakken!
