Manufacturenzaak 'De Wolbaal' - 1925
Foto's -> Gebouwen -> Winkels
(Foto Amstelveenweb.com - 2015)
De zaak aan de Nieuwe Karselaan nr 8 in 1925
Het tweede lage huis vanaf de hoek
(Foto Amstelveenweb.com - Archief NA)
Advertentie uit het Amstelveensch Weekblad van 1927
(Foto Amstelveenweb.com - 2015)
De Nieuwe Karselaan 8 in juni 2015
De zaak aan de Nieuwe Karselaan nr 8 in 1925
Het tweede lage huis vanaf de hoek
(Foto Amstelveenweb.com - Archief NA)
Advertentie uit het Amstelveensch Weekblad van 1927
(Foto Amstelveenweb.com - 2015)
De Nieuwe Karselaan 8 in juni 2015
Mevrouw van Hilst, voor haar klanten Hanna van Hilst, nam de zaak van haar vader over. De heer F.W. van Hilst begon in de Nieuwe Karselaan nummer 8 in Amstelveen met een zoals dat heette, machine brei-inrichting ?De Wolbaal?. Hij verkocht er van alles zoals katoen, flanel, vitrage, herenkleding, maar ook garen, band en wol en allerlei aanverwante artikelen. Mevrouw is in de Nieuwe Karselaan op 26 februari 1924 geboren en bracht haar hele jeugd door in het oude Amstelveen.
(Foto Amstelveenweb.com - 2015)
Vader F.W.van Hilst in de zaak rond 1924
(Foto Amstelveenweb.com - Archief NA)
Enkele advertentie's uit het Amstelveensch Weekblad van 1927 voor artikelen uit de winkel in de Nieuwe Karselaan
(Foto Amstelveenweb.com - Archief NA)
(Foto Amstelveenweb.com - Archief NA)
(Foto Amstelveenweb.com - Archief NA)
(Foto Amstelveenweb.com - Archief NA)
(Foto Amstelveenweb.com)
De zaak aan de Amsterdamseweg 182-184 in 1935
Van links naar rechts: Bets Hendrikse - hoofd verkoopster, Alie Langeveld - verkoopster,
de dames Tilly en mevrouw Meyboom - klanten,
moeder van Hilst -zittend omdat ze zwanger was - eigenaresse en coupeuse/naaister, Geesje Ooms - naaister
en Truus Punt - verkoopster
(Foto Amstelveenweb.com)
Advertentie van de Wolbaal in Adresboek Nieuwer-Amstel Jaargang 1958-1959
Staat de zaak hier nog in het teken van corsetten, een paar jaar later staat
complete woninginrichting er ook bij in de advertentie
Mevrouw wilde maatschappelijk werkster worden, maar haar vader vond dat maar niks en stuurde haar naar de detailhandelsschool aan de Waldeck Pyrmontlaan in Amsterdam. Ze behaalde zowel dat diploma als haar middenstandsdiploma. Nadien ontmoette ze kunstschilder Ad van Hulsen, met wie ze trouwde. Zij kregen zeven kinderen en woonden in Heiloo. Een dochtertje overleed al bij de geboorte, maar later kwam er nog een zoontje als laatste bij. Aangezien een kunstschilder een gezin van 8 mensen niet kon onderhouden, ging haar echtgenoot werken bij een verzekeringsmaatschappij waar hij uiteindelijk hoofdinspecteur werd. Ondanks zijn andere werk was van Hulsen op latere leeftijd een zeer gewaardeerd kunstschilder van en uit het 'Amstelveense' en heeft meerdere exposities gehad in 'Aemstelle'. Tevens heeft hij onder andere in opdracht van de Gemeente diverse werken gemaakt voor het gemeentenhuis en het Amstelveense Cultureel Centrum. Helaas werd hij ernstig ziek vanwege een hersenbloeding, dus moest mevrouw aan het werk. Haar vader stelde voor om de zaak over te nemen. Deze was ondertussen naar de Amsterdamseweg 182 verhuisd, waar later ook het pand op nummer 184 werd bijgekocht. Vader had in eerste instantie 14 mensen in dienst, want de zaak aan de Nieuwe Karselaan was er ook nog bij.
(Foto Amstelveenweb.com)
Advertentie van de Wolbaal in Adresboek Nieuwer-Amstel Jaargang 1962-1963
Mevrouw vertelde dat er in de Nieuwe Karselaan ook bedden en matrassen werden verkocht. Zo was er Alfons, die kapokmatrassen bij klanten ophaalde. Vervolgens haalde hij de oude kapok eruit en stopte er 10 kg nieuwe kapok in. De oude kapok pluisde enorm, gaf heel veel stof. Mevrouw is altijd nog verbaasd dat die man zo lang leefde ondanks zijn vermoedelijke stoflongen. Zelf moest ze vaak helpen de randen van de matras om te naaien. Als de matras klaar was bracht Alfons deze 's avonds op zijn bakfiets weer naar de klant terug.
Toen de ouders stopten met de zaken, nam broer Coen de beddenzaak, met alle aanverwante artikelen, over. Op een gegeven moment stopte hij ermee en vertrok in de zestiger jaren naar Australië. Aangezien hij en zijn echtgenote, Toos van Hilst, toch niet zo goed konden aarden in Sydney en later in Adelaide, zijn ze teruggekomen naar Nederland. In de tussentijd werkte de oude heer van Hilst samen met het personeel gewoon door in de beddenzaak aan de Karselaan. Toen zoon Coen weer terugkwam, heeft hij alsnog de zaak overgenomen en daar zeer succesvol tot begin jaren 1990 zijn boterham mee verdiend. In 1992 is hij met zijn echtgenote naar Canada (Montreal) vertrokken, omdat hun dochter daar woont met hun vijf kleinkinderen.
In het pand van de beddenzaak zit nu Tries Smilde met haar Keramiek atelier. (NB verhuisd in mei 2018) Mevrouw kent haar goed en ging nog op kraambezoek als er weer een kind werd geboren.
(Foto Amstelveenweb.com - 2015)
De zaak aan de Amsterdamseweg 182-184 in 1963......
(Foto Amstelveenweb.com - 2017)
... en de Wolbaal in 1970
Het was niet eenvoudig om de zaak over te nemen, aangezien vader van Hilst een eerste klas verkoper was en haar moeder eerste klas coupeuse. De ouders woonden boven de zaak, maar verkochten het tenslotte, zodat mevrouw er met haar gezin kon wonen. Mevrouw had 6 mensen in dienst, maar de verkoop nam af toen de winkels in het Binnenhof bij Plein 1960 hun deuren openden. Maar ondernemend als mevrouw was, ging ze zich scholen om ook medische- en orthopedische hulpmiddelen te kunnen verkopen. Iemand zei tegen haar 'u heeft moed'!, maar zij antwoordde: 'ik heb moed en moet, want ik moet een groot gezin onderhouden'. Ze ging naar Zwitserland om daar meer te leren over elastieke kousen, deels gesponsord door de fabrikant, maar ook naar Amerika om te leren over de protheses. Het aanmeten van corsetten deed mevrouw vaak bij de mensen thuis en als ze nu nog aan iemand denkt, weet ze nog precies de maten uit haar hoofd. Zij stond altijd klaar voor haar klanten en kende velen ook persoonlijk. De zaken gingen goed want ze werd ook altijd geconsulteerd door het ziekenhuis om hulpmiddelen aan te meten.
(Foto Amstelveenweb.com - 2015)
De zaak aan de Amsterdamseweg 184 in 1963
Rond haar zestigste verhuisde mevrouw naar de Dr Schaepmanlaan en woonde daar in eerste instantie heerlijk. Twee zoons bleven boven de zaak wonen. Echter, de wijk was erg stil en de huizen waren gewild door inbrekers, dus mevrouw voelde zich niet meer veilig. In 2000, mevrouw was inmiddels 75 jaar, stopte ze met de winkel en verhuisde naar een flat in de wijk Groenhof te Amstelveen. Ze had veel klanten in die flat en vond het daar wel een mooie omgeving. De winkels met woonhuizen aan de Amsterdamseweg werden verkocht en de inboedel uitverkocht. Toch heeft mevrouw nu nog heel veel naaigaren en biaisband. Vermoedelijk zal dit naar een naaiatelier gaan en anders is er altijd nog het Rode Kruis om het aan te geven.
(Foto Gemeentearchief Amstelveen - 1987)
De Wolbaal is leeg en de borden zijn van de gevel verwijderd, zodat de nieuwe eigenaar, Yarden, het pand kan renoveren.
(Foto Amstelveenweb.com - 2015)
Mevrouw Hanna van Hulsen-van Hilst op 4 juni 2015 op 91-jarige leeftijd
Toen de redactie mevrouw van Hilst sprak, was ze inmiddels 91 jaar en nog goed van geest. Zij zingt, sopraan, nog in het koor van Elly Meekel in de Meent en nog een ander koor, maar dat wordt spoedig opgeheven. Ze woont zelfstandig en heeft een druk sociaal leven. Computeren is niet aan haar besteed, ze zit liever achter de piano. En de redactie kreeg koffie met zelf gebakken cake, dus ook in de keuken is mevrouw nog actief. Binnen niet al te lang tijd hoopt ze te verhuizen naar een mooie nieuwe flat in Kudelstaart, waar het rustig is en de thuiszorg bij de hand.
(Foto Amstelveenweb.com - 2015)
De Amsterdamseweg 182 en 184 in juni 2015
Het pand waar nu Yarden is gevestigd
De redactie sprak mevrouw nog in Amstelveen, maar 'mevrouw van de Wolbaal' is inmiddels verhuisd naar Kudelstaart. Wij hopen dat zij daar nog lang mag genieten. Dank voor de gezellige ochtend van destijds.
Op 22 juni 2018 kreeg de redactie van Amstelveenweb het bericht dat
Mevrouw Hanna van Hilst (Johanna Geertruida) op woensdag 20 juni 2018 op 94 jarige leeftijd is overleden.
(Foto Collectie Particulier - P. van Hulsen)
Mevrouw 'Wolbaal' vierde het leven, een foto die op haar overlijdensbericht stond met de volgende woorden:
'Het is tijd, ik moet nu gaan
ik zal geen afscheid nemen.
Kijk naar mij uit
in de regenbogen hoog in de lucht.
Als de zon weer opkomt
en de hele wereld nieuw is.
Kijk dan naar mij uit en hou van mij
zoals ik van jullie heb gehouden.'
(Foto Collectie Particulier - P. van Hulsen)
(Foto Amstelveenweb.com - 2015)
Vader F.W.van Hilst in de zaak rond 1924
(Foto Amstelveenweb.com - Archief NA)
Enkele advertentie's uit het Amstelveensch Weekblad van 1927 voor artikelen uit de winkel in de Nieuwe Karselaan
(Foto Amstelveenweb.com - Archief NA)
(Foto Amstelveenweb.com - Archief NA)
(Foto Amstelveenweb.com - Archief NA)
(Foto Amstelveenweb.com - Archief NA)
(Foto Amstelveenweb.com)
De zaak aan de Amsterdamseweg 182-184 in 1935
Van links naar rechts: Bets Hendrikse - hoofd verkoopster, Alie Langeveld - verkoopster,
de dames Tilly en mevrouw Meyboom - klanten,
moeder van Hilst -zittend omdat ze zwanger was - eigenaresse en coupeuse/naaister, Geesje Ooms - naaister
en Truus Punt - verkoopster
(Foto Amstelveenweb.com)
Advertentie van de Wolbaal in Adresboek Nieuwer-Amstel Jaargang 1958-1959
Staat de zaak hier nog in het teken van corsetten, een paar jaar later staat
complete woninginrichting er ook bij in de advertentie
Mevrouw wilde maatschappelijk werkster worden, maar haar vader vond dat maar niks en stuurde haar naar de detailhandelsschool aan de Waldeck Pyrmontlaan in Amsterdam. Ze behaalde zowel dat diploma als haar middenstandsdiploma. Nadien ontmoette ze kunstschilder Ad van Hulsen, met wie ze trouwde. Zij kregen zeven kinderen en woonden in Heiloo. Een dochtertje overleed al bij de geboorte, maar later kwam er nog een zoontje als laatste bij. Aangezien een kunstschilder een gezin van 8 mensen niet kon onderhouden, ging haar echtgenoot werken bij een verzekeringsmaatschappij waar hij uiteindelijk hoofdinspecteur werd. Ondanks zijn andere werk was van Hulsen op latere leeftijd een zeer gewaardeerd kunstschilder van en uit het 'Amstelveense' en heeft meerdere exposities gehad in 'Aemstelle'. Tevens heeft hij onder andere in opdracht van de Gemeente diverse werken gemaakt voor het gemeentenhuis en het Amstelveense Cultureel Centrum. Helaas werd hij ernstig ziek vanwege een hersenbloeding, dus moest mevrouw aan het werk. Haar vader stelde voor om de zaak over te nemen. Deze was ondertussen naar de Amsterdamseweg 182 verhuisd, waar later ook het pand op nummer 184 werd bijgekocht. Vader had in eerste instantie 14 mensen in dienst, want de zaak aan de Nieuwe Karselaan was er ook nog bij.
(Foto Amstelveenweb.com)
Advertentie van de Wolbaal in Adresboek Nieuwer-Amstel Jaargang 1962-1963
Mevrouw vertelde dat er in de Nieuwe Karselaan ook bedden en matrassen werden verkocht. Zo was er Alfons, die kapokmatrassen bij klanten ophaalde. Vervolgens haalde hij de oude kapok eruit en stopte er 10 kg nieuwe kapok in. De oude kapok pluisde enorm, gaf heel veel stof. Mevrouw is altijd nog verbaasd dat die man zo lang leefde ondanks zijn vermoedelijke stoflongen. Zelf moest ze vaak helpen de randen van de matras om te naaien. Als de matras klaar was bracht Alfons deze 's avonds op zijn bakfiets weer naar de klant terug.
Toen de ouders stopten met de zaken, nam broer Coen de beddenzaak, met alle aanverwante artikelen, over. Op een gegeven moment stopte hij ermee en vertrok in de zestiger jaren naar Australië. Aangezien hij en zijn echtgenote, Toos van Hilst, toch niet zo goed konden aarden in Sydney en later in Adelaide, zijn ze teruggekomen naar Nederland. In de tussentijd werkte de oude heer van Hilst samen met het personeel gewoon door in de beddenzaak aan de Karselaan. Toen zoon Coen weer terugkwam, heeft hij alsnog de zaak overgenomen en daar zeer succesvol tot begin jaren 1990 zijn boterham mee verdiend. In 1992 is hij met zijn echtgenote naar Canada (Montreal) vertrokken, omdat hun dochter daar woont met hun vijf kleinkinderen.
In het pand van de beddenzaak zit nu Tries Smilde met haar Keramiek atelier. (NB verhuisd in mei 2018) Mevrouw kent haar goed en ging nog op kraambezoek als er weer een kind werd geboren.
(Foto Amstelveenweb.com - 2015)
De zaak aan de Amsterdamseweg 182-184 in 1963......
(Foto Amstelveenweb.com - 2017)
... en de Wolbaal in 1970
Het was niet eenvoudig om de zaak over te nemen, aangezien vader van Hilst een eerste klas verkoper was en haar moeder eerste klas coupeuse. De ouders woonden boven de zaak, maar verkochten het tenslotte, zodat mevrouw er met haar gezin kon wonen. Mevrouw had 6 mensen in dienst, maar de verkoop nam af toen de winkels in het Binnenhof bij Plein 1960 hun deuren openden. Maar ondernemend als mevrouw was, ging ze zich scholen om ook medische- en orthopedische hulpmiddelen te kunnen verkopen. Iemand zei tegen haar 'u heeft moed'!, maar zij antwoordde: 'ik heb moed en moet, want ik moet een groot gezin onderhouden'. Ze ging naar Zwitserland om daar meer te leren over elastieke kousen, deels gesponsord door de fabrikant, maar ook naar Amerika om te leren over de protheses. Het aanmeten van corsetten deed mevrouw vaak bij de mensen thuis en als ze nu nog aan iemand denkt, weet ze nog precies de maten uit haar hoofd. Zij stond altijd klaar voor haar klanten en kende velen ook persoonlijk. De zaken gingen goed want ze werd ook altijd geconsulteerd door het ziekenhuis om hulpmiddelen aan te meten.
(Foto Amstelveenweb.com - 2015)
De zaak aan de Amsterdamseweg 184 in 1963
Rond haar zestigste verhuisde mevrouw naar de Dr Schaepmanlaan en woonde daar in eerste instantie heerlijk. Twee zoons bleven boven de zaak wonen. Echter, de wijk was erg stil en de huizen waren gewild door inbrekers, dus mevrouw voelde zich niet meer veilig. In 2000, mevrouw was inmiddels 75 jaar, stopte ze met de winkel en verhuisde naar een flat in de wijk Groenhof te Amstelveen. Ze had veel klanten in die flat en vond het daar wel een mooie omgeving. De winkels met woonhuizen aan de Amsterdamseweg werden verkocht en de inboedel uitverkocht. Toch heeft mevrouw nu nog heel veel naaigaren en biaisband. Vermoedelijk zal dit naar een naaiatelier gaan en anders is er altijd nog het Rode Kruis om het aan te geven.
(Foto Gemeentearchief Amstelveen - 1987)
De Wolbaal is leeg en de borden zijn van de gevel verwijderd, zodat de nieuwe eigenaar, Yarden, het pand kan renoveren.
(Foto Amstelveenweb.com - 2015)
Mevrouw Hanna van Hulsen-van Hilst op 4 juni 2015 op 91-jarige leeftijd
Toen de redactie mevrouw van Hilst sprak, was ze inmiddels 91 jaar en nog goed van geest. Zij zingt, sopraan, nog in het koor van Elly Meekel in de Meent en nog een ander koor, maar dat wordt spoedig opgeheven. Ze woont zelfstandig en heeft een druk sociaal leven. Computeren is niet aan haar besteed, ze zit liever achter de piano. En de redactie kreeg koffie met zelf gebakken cake, dus ook in de keuken is mevrouw nog actief. Binnen niet al te lang tijd hoopt ze te verhuizen naar een mooie nieuwe flat in Kudelstaart, waar het rustig is en de thuiszorg bij de hand.
(Foto Amstelveenweb.com - 2015)
De Amsterdamseweg 182 en 184 in juni 2015
Het pand waar nu Yarden is gevestigd
De redactie sprak mevrouw nog in Amstelveen, maar 'mevrouw van de Wolbaal' is inmiddels verhuisd naar Kudelstaart. Wij hopen dat zij daar nog lang mag genieten. Dank voor de gezellige ochtend van destijds.
Op 22 juni 2018 kreeg de redactie van Amstelveenweb het bericht dat
Mevrouw Hanna van Hilst (Johanna Geertruida) op woensdag 20 juni 2018 op 94 jarige leeftijd is overleden.
(Foto Collectie Particulier - P. van Hulsen)
Mevrouw 'Wolbaal' vierde het leven, een foto die op haar overlijdensbericht stond met de volgende woorden:
'Het is tijd, ik moet nu gaan
ik zal geen afscheid nemen.
Kijk naar mij uit
in de regenbogen hoog in de lucht.
Als de zon weer opkomt
en de hele wereld nieuw is.
Kijk dan naar mij uit en hou van mij
zoals ik van jullie heb gehouden.'
(Foto Collectie Particulier - P. van Hulsen)
