Afscheid van een wethouder

Mevrouw drs. Yeter Tan wethouder Onderwijs, Jeugd en Zorg van de Gemeente Amstelveen nam op dinsdagavond 18 maart 2008 in de bibliotheek op het Stadsplein afscheid van de vele collega’s, vrienden en kennissen met wie ze in de laatste twee jaar veel te maken heeft gehad.

De bibliotheek was feestelijk versierd, de hapjes en drankjes waren al klaargezet voor de receptie, alleen was deze gebeurtenis geen feest, maar een afscheid van een aftredende wethouder. Er stonden honderden mensen in de rij voor Yeter en haar man Marco, om hun steun te betuigen en natuurlijk afscheid te nemen van de politica, die overigens in Amstelveen blijft wonen.

(Amstelveenweb.com collectie - 2008)

Yeter Tan met haar man Marco tijdens de afscheidsreceptie

Burgemeester Jan van Zanen hield de volgende toespraak:

Yeter Tan als wethouder van Amstelveen

Yeter Tan, Yeter Tan

Yeter Tan wat doe je ons an?

Dat, dames en heren, ging door ons heen toen het stof van haar besluit om te stoppen als wethouder eenmaal gedaald was. Ik zal u zeggen, en jou Yeter in het bijzonder, het is niet leuk om hier te staan. Het is vreselijk.

Nou ja, ik ben blij dat ik hier sta, vind het absoluut noodzakelijk om hier te staan –maar kan me een aardiger aanleiding bedenken. En dit was mijn toespraak…

Neen.

Yeter verdient een toespraak die net iets verder gaat dan te zeggen hoe jammer het is en ‘nou daar ga je dan, het ga je wel’. Niks daarvan, Yeter Tan.

Dames en heren, collega’s, vrienden en familie van Yeter,

Het moment dat Yeter College en Gemeenteraad liet weten dat ze niet verder wilde, kwam niet helemaal onverwacht. En toch ook weer wel. Want Yeter had zich de afgelopen twee jaar – daarvoor als gemeenteraadslid - doen kennen als een vrouw die in zoveel opzichten bewondering afdwingt, dat je als vanzelf je verwachtingen daarop afstemt. En als je dan meemaakt dat zij ondanks die verwachtingen toch anders acteert – dan is dat even slikken.

Dames en heren,

Yeter is voor ons in meer dan een opzicht één van de meest a-typische collega’s die wij in de politieke arena zijn tegengekomen. Ik zal zeker niet de enige zijn die haar oprechte betrokkenheid en sociale bevlogenheid aanhaalt als een van haar opvallendste kenmerken.  Tegelijk hebben wij nog nooit iemand meegemaakt die zich in alle oprechtheid zo kwetsbaar durft op te stellen.

En wie haalt het in hemelsnaam in haar hoofd om in het eerste jaar van haar wethouderschap ook nog ‘even’ moeder te worden? Om daarna zodra het kan de draad weer op te pakken? Tegelijk heeft alles zijn schaduwzijde en is de bewondering die zij afdwingt ook haar relatieve zwakte.

Want Yeter kan en wil de dingen niet ‘een beetje’ doen.

Als ze iets aanpakt, dan moet het tot in het extreme kloppen en bij voorkeur wil ze er tot en met de laatste punt zelf in hebben meegedacht en ook meegeschreven. De consequentie is dan jammer genoeg, dat je jezelf ook keihard tegenkomt. Want in zo’n overvolle portefeuille lukt het niemand om alle touwtjes volledig in eigen hand te houden. De kunst van het loslaten is niet de makkelijkste (dat geldt voor meer mensen, overigens).

Zeker niet als je Yeter Tan heet en het sociale dna van de Partij van de Arbeid – met trots èn terecht - tot in je botten met je meedraagt. Yeter, je wordt zeker niet vergeten. Niet door de Gemeenteraad, door het College, niet door mij, niet door zoveel anderen met wie je zo intensief samenwerkte. Kijk zelf maar.

Yeter, wij sluiten ons van harte aan bij al deze hartelijke en eerlijk gemeende woorden. Persoonlijk vind ik het ook echt jammer om nu al en op deze manier afscheid van je te moeten nemen. Het is te snel. Twee jaar wethouderschap is natuurlijk ook niet veel. Het zijn zoals dat wordt gezegd in die bekende tv-commercial, twee leuke jaren. Waarna het oogsten eigenlijk zou moeten beginnen. Je laat het oogsten nu over aan anderen. Aan je ex-collega’s in de Gemeenteraad en het College en aan je opvolger. Stuk voor stuk capabele en bevlogen mensen.

Maar neem van mij aan, dat elk stukje van die oogst jouw stempel blijft dragen. Yeter, sterke vrouw, dappere vrouw, vrouw die dicht bij haar eigen principes is gebleven en alleen al daarom het verdiend bewonderd te worden – Lieve Yeter, wij blijven voor altijd bewondering voor je houden. En zijn daarin beslist niet de enige.Wij wensen je absoluut een bevlogen toekomst. Het ga jou en de jouwen goed…

Daarna kwam Yeter bij de microfoon en heeft in haar afscheidsrede vertelde, dat ze een dubbele gevoel had in verband met haar vertrek als wethouder. Ze vond het jammer, dat ze de klus niet af kan maken, maar toch zo veel geleerd in de afgelopen twee jaar, dat de ervaring heeft ze veel rijker gemaakt.

Vervolgens zei ze: “Uit de vele lieve reacties van de afgelopen weken constateer ik dat ik de laatste twee jaar veel heb kunnen doen voor Amstelveen. Toen ik in 2006 startte wist ik goed waaraan ik begon. Door mijn eerdere functie als raadslid en fractievoorzitter van de PvdA had ik een goed beeld van het wethouderschap in Amstelveen. Ondanks dat je weet waaraan je begint is het onmogelijk je voor te bereiden op de niet te voorziene krachten die loskomen bij je dagelijkse werk als wethouder. In feite is het een vorm van topsport.

Je moet als dagelijks bestuurder heel veel bordjes tegelijk in de lucht zien te houden. In het college, met de ambtenaren. De leden van de raad. De media. En vergeet niet de talloze contacten buiten het raadhuis. Met burgers en organisaties. Dagelijks schakelen tussen uiteenlopende onderwerpen en belangen. Met als uiteindelijk doel, iedereen te laten meedoen in Amstelveen.”


(Amstelveenweb.com collectie - 2008)

Na de toespraak van de burgemeester kreeg Yeter als afscheidcadeau een modern schilderij uit handen van de heer Van Zanen


(Amstelveenweb.com collectie - 2008)

Er kwamen honderden mensen afscheid nemen van Yeter


(Amstelveenweb.com collectie - 2008)

Yeter Tan tijdens haar emotionele afscheidsrede


(Amstelveenweb.com collectie - 2008)

Dolf Veenboer (r), de nieuwe wethouder neemt afscheid van de oud-wethouder


(Amstelveenweb.com collectie - 2008)

Wethouder Dolf Veenboer kijkt in ieder geval positief naar de toekomst

Uit haar toespraak blijkt, dat ze als wethouder toch minder leuke zaken tegenkwam vooral in de pers en dat het meer over de vorm ging in plaats van inhoud- vond ze erg vervelend. Ze wenste veel succes aan Dolf Veenboer, die haar taken zal overnemen in het college. Ook de burgers en medewerkers wenste ze de wijsheid en kracht toe om van Amstelveen een mooie en sociale stad te kunnen maken.