Een jaar wethouder in Amstelveen
Nieuws -> GemeenteBron: Herbert Raat
04-05-2011
(Foto Amstelveenweb.com - 2009)
Wethouder Herbert Raat (VVD) schrijft het op zijn weblog:
Al één jaar zijn we met de gemeenteraad als nieuw college van B en W verantwoordelijk voor Amstelveen. Op 28 april 2010 zijn we begonnen. Dat het moeilijk zou worden wisten we. De gemeentekas was leeg en daarbij kwam dat we ruim 10 miljoen moesten bezuinigen om de begroting sluitend te houden.
Dat we daarbij niet iedereen tevreden kunnen houden is duidelijk. Het is makkelijk om met geld de 'lieve vrede' te bewaren, maar dat kan niet meer. Daarom hebben we duidelijke keuzes gemaakt. Amstelveners die moeten leven van een minimuminkomen laten we niet in de steek. Geen bezuinigingen op onze sportverenigingen. Voldoende toezicht op straat en we spreken ouders aan op het gedrag van hun kinderen.
Als er geld binnen komt uit de verkoop van grond dan gaat dat naar de scholenbouw. Leerkrachten en leerlingen wachten al te lang op goede huisvesting. Een mooi schoolgebouw is belangrijk maar het gaat natuurlijk om goed onderwijs. Samen met ouders, leerkrachten en schoolbestuurders gaan we de kwaliteit van het onderwijs verbeteren.
Ondernemers blijven we steunen zij zijn belangrijk voor onze Amstelveense economie. Er komt geen verhoging van de OZB. In deze tijden vinden we dat niet verantwoord omdat Amstelveners het financieel al moeilijk genoeg hebben.
Erfenis
Amstelveen heeft voorspoed gekend, omdat er veel eenmalig geld binnenkwam uit de verkoop van grond. Leuke zaken, zoals badjes in de buurt, ruimhartige subsidies en grote projecten zoals de ondertunneling van de A9 konden daarmee betaald worden. Het is net zoals iemand, die een erfenis krijgt en al het geld meteen uitgeeft.
Het zou achteraf beter geweest zijn als in de goede tijden fondsen gevormd waren (bij betrouwbare banken). Van de rente-inkomsten zouden zaken blijvend financierd kunnen worden. Wellicht krijgen we de aankomende jaren, als de economie aantrekt, een kans om dit alsnog te doen. Zo laten we onze kinderen niet achter met een lege boedel.