We leven niet in een papieren werkelijkheid

Vanochtend heb ik het officieel aangekondigd bij onze afdeling beleid. Ik wil geen advies meer van medewerkers, die geen binding hebben met Amstelveen. Directe aanleiding voor deze beslissing is, dat een medewerker de burgemeester en mij kwam adviseren over jeugd en al snel bleek, dat hij nog nooit buiten het raadhuis had gekeken.

We konden beter de medewerker adviseren. Omdat we niet leven in een papieren werkelijkheid, heeft hij het advies gekregen om eens met ons jongerenwerk een avond op pad te gaan.

Betekent dit nu, dat ik alleen Amstelveners in dienst wil hebben? Nee, maar ik heb al eerder gepleit voor meer betrokkenheid van ambtenaren bij onze gemeente. Gelukkig zie ik die betrokkenheid op alle afdelingen.

Een mooi voorbeeld is Hans, officieel adviseur scholenbouw, maar over elk onderwerp krijg je een prima advies. Hoewel hij uit Leiden moet komen, begint hij elke ochtend als eerste. Bovendien kent hij elke steen van onze schoolgebouwen.

Zo zou iedereen moeten werken. Voorwaarde is dan wel, dat de managers medewerkers de ruimte geven en stimuleren, om net als Hans ook buiten de deur te kijken. Want de grens is nu duidelijk. Kom je adviseren over iets, waar je nog nooit geweest bent, dan ben je niet welkom.